Θα έχετε διαπιστώσει ότι αρκετοί συμπολίτες μας που είναι αδύναμοι και έχουν ανεπτυγμένο το αγελαίο ένστικτο αναζητούν απεγνωσμένα τον "νταβατζή" ηγέτη που θα καθαρίσει για πάρτη τους.
Όμως έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί η
Ενώ φυσικά σήμερα οι σύγχρονοι πολιτικοί είναι σαφώς πιο εξελιγμένοι και μορφωμένοι από τους παλιούς, εντούτοις, δυστυχώς ή ευτυχώς η σύγχρονη πολυπλοκότητα της εθνικής και παγκόσμιας ζωής, ακυρώνει πλήρως τον όποιο ηγέτη.
Πέρα από αυτό, η πλήρης εξουσία σήμερα έχει μεταφερθεί στους παραγωγούς του χρήματος, κάτω από τους οποίους δεν υπάρχει περίπτωση να ανθίσει ηγέτης που δεν θα τον ελέγχουν πλήρως.
Ας αφήσουμε λοιπόν την αναζήτηση του ηγέτη και ας γίνουμε επιτέλους ΠΟΛΙΤΕΣ εμείς οι ίδιοι. Ας αξιώσουμε τη συμμετοχή μας στη λήψη των αποφάσεων που επηρεάζουν τη ζωή μας.
Η κοινωνική «αγέλη» θα πρέπει λοιπόν να σταματήσει να τρέχει τρομοκρατημένη, προσπαθώντας ο καθένας μας μόνος του να σώσει το "τομάρι" του και όλοι μαζί να αναζητούμε έναν ηγέτη και θα πρέπει να ενωθεί και να γυρίσει να αντιμετωπίσει το αρπακτικό που την κυνηγάει.
Διαφορετικά θα φαγωθούμε ένας ένας απομονωμένοι και απροστάτευτοι.
ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΤΑΓΟΥΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΥΜΕ;
1 σχόλιο:
"Κάλλιο δειλός παρά μακαρίτης" κι "η μάννα του δειλού ούτε κλαίει, μήτε χαίρει"....
"Η υπομονή έχει τα όριά της. Αν πάει πολύ μακριά, φτάνει τα όρια της δειλίας".
George Jackson, 1941-1971, Αμερικανός ακτιβιστής
Εφόσον οι κυβερνήσεις ("ηγέτες") είναι διαπλεκόμενες και ανίκανες να διαχειριστούν τις συλλογικές μας υποθέσεις, οφείλουμε οι ίδιοι να αναλάβουμε την ευθύνη για χειρισμό των πραγμάτων, που μας αφορούν και να συνεργαστούμε με όλους και με όλα.
Το συλλογικό συναίσθημα είναι φορές δημιουργικό και άλλες καταστροφικό, οι αποφάσεις φέρνουν και τα καλά ή τα ασύμφορα αποτελέσματα μαζί και τον ανάλογο ηγέτη. Αλλωστε οι συλλογικές αποφάσεις απλών ανθρώπων είναι, ήταν και θα είναι ο καταλυτικός παράγοντας κάθε αλλαγής ή επιρροής κοινωνικής ή πολιτικής.
Δημοσίευση σχολίου